Op basis van het vooronderzoek werd een geïsoleerd brandrestengraf geselecteerd voor vervolgonderzoek. Rondom dit spoor werd een zone van ca. 600 m² opgegraven, waarbij geen andere sporen werden aangetroffen. Het graf betrof dus een geïsoleerde structuur spoor waarin in een nis 2 recipiënten in aardewerk konden worden gerecupereerd. Deze vondsten, samen met de resultaten van 14C datering, natuurwetenschappelijk onderzoek, dateren het graf in de Romeinse periode (1ste tot 2de eeuw).