De opgraving leverde voornamelijk relicten op die met militaire conflicten te maken hebben.

Ten eerste wijzen de resultaten van de opgraving op een duidelijke militaire aanwezigheid gelinkt aan de Slag bij Hooglede van 10 en 13 juni 1792. Het gaat om een militair kampement dat zijn archeologische weerslag vindt in 30 haardkuilen en 4 restanten van een open vuur. De kuilen hebben veelal een zelfde structuur, zijnde diepere zitkuilen en één of in sommige gevallen meerdere nissen die dienden als kookplaats. De beste bewaarde exemplaren waren gelegen aan de Honzebrouckstraat, maar er konden in se over een zone van ten minste 150 bij 240m haardkuilen herkend worden. De kuilen leken te liggen op NO-ZW gerichte assen en warend derhalve gericht op de hoogte van Hooglede. Er konden echter geen andere sporen van het hier aanwezige kampement herkend worden. 

In deze kuilen bleek een hoeveelheid verbrand bot aanwezig te zijn, wat wijst op de functie als kookplaats. Ook werden enkele scherven aardewerk, metalen vondsten (voornamelijk spijkers, maar ook in één geval een loden kogel en een ijzeren haak), glazen scherven, enkele vuurstenen restanten van de productie van vuursloten aangetroffen. Een drietal kleipijpjes konden gedateerd worden aan de hand van hielmerken. 

Ten tweede waren er ook een aantal sporen die gelieerd zijn aan de eerste wereldoorlog. Verspreid over het terrein werden verschillende bomkraters aangetroffen die mogelijk in verband te brengen zijn met het geallieerde bevrijdingsoffensief in 1918. In het zuidoosten van het terrein werden dan weer verschillende kleinere kuiltjes aangetroffen die mogelijk moeten geïnterpreteerd worden als loopgraafsegmenten. Deze sporen waren aan de onderzijde bezet met bitumen, om ze waterdicht te maken. Ook een greppel heeft mogelijk gefunctioneerd als tijdelijke loopgraaf. Al deze sporen waren nabij een boerderij gelegen die op een trenchmap uit 1917 staat aangeduid als ‘Kustors Farm’. Mogelijk vormen ze daarmee een onderdeel van de bredere ‘Flandern I Stellung’, meer bepaald van het onderdeel ‘Artillerie Schutz-Stellung’, dat ten westen van Hooglede was gelegen en werd opgericht in de winter van de jaren 1917 en 1918. Verschillende vondsten in de met bitumen bekleedde kuilen (onder andere restanten van Duitse uniformen aangetroffen tijdens het vooronderzoek, restanten van een gasmasker gedateerd in 1918 en enkele Duitse steelhandgranaten) wijzen er op dat de sporen gelieerd zijn aan Duitse troepen. 

Behalve sporen van oorlog werden nog enkele kuilen, een mogelijke paalkuil, enkele greppelsegmenten en een poel/depressie aangetroffen. Vele van de sporen konden niet gedateerd worden, anderen hadden een eerder recent te dateren oorsprong. De poel/depressie bleek vooral op kaarten die vanaf de 19de eeuw te dateren zijn zichtbaar en bleek tot vermoedelijk ver in de 20ste eeuw nog aanwezig te zijn.