Uit het proefsleuven- en proefputtenonderzoek bleek dat de oorspronkelijke bodem enkel in de noordoostelijke hoek van het terrein deels bewaard was gebleven. Het oudste spoor kon niet gedateerd worden door de afwezigheid van vondsten. De overige sporen waren allen postmiddeleeuws tot recent van datering en konden voornamelijk als perceelsgreppel of restanten van gebouwen langs de Beverlaak of de Sint-Jansstraat herkend worden. Uit de oost-west dwarssleuf bleek ook duidelijk dat de bouw van de bierkelders de ondergrond sterk heeft verstoord.