Bij het onderzoek zijn onder de recent verstoorde grondlagen ophogingslagen bewaard die kunnen worden gedateerd vanaf de tweede helft van de 19de eeuw, meer bepaald tussen 1865 en 1869 of later. De verharding van de oudste zeedijk was nog fragmentair bewaard in werkput 2 tussen 6,7 m en 7,2 m +TAW. Het bakstenen riool dat rond 1899 in de in 1881 opgehoogde zeedijk werd geïnstalleerd is aangetroffen in alle werkputten.

Op de Albert I-Promenade werden ook in twee zones resten gevonden die in verband te brengen zijn met de militaire kunstwerken van vóór de vroegere dijkinrichting. Aangenomen kan dat het vestingwerk waartoe deze archeologische site behoort zich ook buiten het actueel plangebied uitstrekt.
In werkput 1 zijn ter hoogte van de Langestraat overblijfselen geïdentificeerd van het Renvoy Nouveau bolwerk. De grondvaste resten betreffen uitsluitend opeengestapelde aardlagen die fragmentair zijn waargenomen tussen 3,97 m en 5,3 m +TAW. De weinige geassocieerde vondsten zijn enkele vaatwerkscherven, wat keramisch bouwmateriaal, een kleine hoeveelheid dierlijk bot en enkele metalen objecten. Deze mobiele resten en de bewaarde morfologie van het kunstwerk indiceren een ruime datering tussen 1641 en 1865.
Onder de verharding van de oude zeedijk in werkput 2 bleven muurfunderingen bewaard die in verband kunnen worden gebracht met een historisch gedocumenteerd gebouw dat daar diende in de laatste jaren voor de ontmanteling van de stadvesting. De muurfragmenten die zich bevonden voor de brug van de Secourspoorte van de Noordt werden gevonden tussen 5,66 m en 5,8 m +TAW. Bij de funderingsresten zijn ook ophogingslagen herkend die meest waarschijnlijk zijn ontstaan in de 18de eeuw. Ook in werkput 2 werd de ouderdomsbepaling van de vestingresten beargumenteerd met maar een kleine hoeveelheid geassocieerde vondsten. Opnieuw gaat het om enkele scherven keramisch vaatwerk, wat keramisch bouwmateriaal en een paar metaalvondsten. Enkele glasfragmenten en wat pijpkeramiek hielpen bij de verdere datering van de resten.
In werkput 3 is gegraven tot een maximale diepte van 7,08 m +TAW. Hier zijn geen archeologisch relevante resten herkend.