De eerste menselijke aanwezigheid die op de site werd vastgesteld dateert uit de overgang tussen de late middeleeuwen en nieuwe tijd, in de 15de of 16de eeuw. Deze vroegste archeologische sporen nemen de vorm aan van enkele grote kuilen met daarin wat in onbruik geraakte huisraad en dierenresten. Het blijft onduidelijk of de beenderen consumptieresten of begraven dierenkrengen vertegenwoordigen.

In de oostelijke helft van de bouwput is een aarden ophoging bewaard op de schorre langs de oever van een diepe, brede gracht of waterloop. In de wal nabij de gracht werden verschillende rijen houten staakjes gevonden en minstens op één plek aanwijzingen voor zwaardere palen, geïntegreerd vlechtwerk en, of matten van organisch materiaal. In de wal zijn keramisch vaatwerk, bouwresten, metalen voorwerpen, brokken natuursteen en enkele stukjes glas en leer gevonden. Het vondstmateriaal dateert vooral uit de tweede helft van de 15de en uit de 16de eeuw. Enkele bijzondere keramiekvormen laten toe om de wal preciezer te dateren in de tweede helft van de 16de eeuw. Het gaat hier om overblijfselen van het Suid Bolwerck.

In de zuidwestelijke helft van de bouwput werd geen moederbodem aangetroffen. Hier was enkel sprake van een dikke accumulatie van lagen geroerde grond in en op een laagte of uitgraving in het schorre-oppervlak. Dit grondverzet werd uitgevoerd binnen een kort tijdsbestek en is op grond van geassocieerde vondsten, stratigrafie en bovenal afwezigheid van typische latere 17de-eeuwse of 18de-eeuwse artefacten gedateerd tijdens de herschikking van de stadsomwalling tussen 1641 en 1649. De onderste resten van het Bastion des Arbois zijn hier aangesneden. In de basis van dit uitgebreid militair kunstwerk is een zware paalfundering bewaard gebleven. Deze zware fundering is meest waarschijnlijk aangelegd tijdens of kort na de periode tussen 1690 en 1717. Mogelijk gaat het hier om een magazijn, mogelijks een zwaar gefundeerd en overwelfd medisch depot.