Het archeologisch onderzoek aan de Vijvestraat te Dentergem bracht sporen aan het licht van een tweefasig erf uit de vroeg-Romeinse periode (ca. 50 v.C. – 100 n.C.), gelokaliseerd op de hogere, goed gedraineerde gronden op de oeverwal van een oude Leiemeander. Het aangetroffen erf is opgebouwd uit een cluster met bewoningssporen, gesitueerd in het zuidoostelijke deel van het plangebied, waarbinnen twee hoofdgebouwen, die elkaar kort opvolgen in de tijd, herkend konden worden. Daarnaast zijn in het westelijke terreindeel enkele perifere sporen zoals erfindelingsgreppels en een aantal verspreide kuilen aanwezig. Het woonerf lijkt in het noorden begrensd te worden door een bredere noordwest-zuidoost georiënteerde gracht. Het erf strekt zich vermoedelijk nog verder uit buiten de grenzen van het terrein, in zuidelijke en/of oostelijke richting. Het vondstmateriaal is vrij divers en bestaat uit aardewerk, bouwkeramiek, glas, metaal en natuursteen.

Verder geven enkele silexartefacten, aangetroffen in secundaire positie, aan dat het terrein reeds vóór de Romeinse periode bezocht of bewoond werd. Ze wijzen op menselijke aanwezigheid in de directe omgeving van het plangebied in het mesolithicum tot de vroege bronstijd.
Jongere sporen werden enkel aangetroffen in de vorm van een inslagkrater met een Duitse ontsteker, vermoedelijk te relateren aan de Eerste Wereldoorlog, en in de vorm van enkele verstoringen van recente datum.