Om inzicht te krijgen in de bodemopbouw en het potentieel op aanwezigheid van steentijd artefactensites te onderzoeken, werd eerst een landschappelijk booronderzoek uitgevoerd. Op basis van de resultaten van het landschappelijk booronderzoek, bleek de kans op de aanwezigheid van nog intacte steentijd artefactensites klein. De kans op het aantreffen van sporensites was nog wel aanwezig. Aansluitend op het landschappelijk booronderzoek werd vervolgens een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd. 

De oudste sporen dateren uit de metaaltijden en/of de vroeg Romeinse periode en bevinden zich hoofdzakelijk in het zuidwesten van het plangebied. Centraal binnen het plangebied, net ten noorden en ten zuiden van de Oudelandse beek, werden zes sporenclusters geattesteerd. Binnen vier van deze clusters wordt de aanwezigheid van een gebouwplattegrond vermoed. Op basis van het gebouwtype en het aardewerk kunnen deze sporenclusters in de volle middeleeuwen gedateerd worden. Binnen het plangebied werden eveneens een groot aantal greppels blootgelegd. Het merendeel maakt deel uit van een percelleringssysteem uit de eerste helft van de 19de eeuw. Tot slot werden in het zuiden van het plangebied de mogelijke resten van een geschutstelling aangesneden uit de Eerste of de Tweede Wereldoorlog.