Landschappelijk booronderzoek:

Op het terrein voor grondverbetering langsheen de Edemolenstraat blijken de meeste boorprofielen een bodemsequentie te bevestigen zoals aangegeven door de bodemkaart (Sdb-bodemtype), namelijk een lemig zandige bodem met structuur B-horizont, vrij nat in de winter. Onder de Ap-horizont blijkt algemeen sprake van een (vrij) goed bewaarde bodem, behalve in het centrale deel waar wellicht natuurlijke bodemerosie samen opmenging van de oorspronkelijke horizonten door diepploegen voor agrarische doeleinden de oorsponkelijke B-horizont is verdwenen.

Verkennend archeologisch booronderzoek:

Er werden in de zeefstalen uit de verkennende boringen geen steentijdindicatoren: noch lithische artefacten, noch ecofacten werden aangetroffen in de zeefresidu’s van alle bemonsterde archeologisch relevante niveaus.

Proefsleuvenonderzoek:

Langsheen de zuidoostelijke rand van het onderzoeksgebied een viertal paalkuilen aangetroffen. De sporen kenmerken zich door een ronde tot ovale vorm met een maximale lengte van ca. 0,50 m en een vrij homogene donkergrijze opvulling met veel ijzerconcreties en mangaan. De sporen toonden zich niet duidelijk in het vlak. De aangetroffen sporen werden verder geëvalueerd door middel van een kijkvenster, maar verder werden er geen sporen meer aangetroffen. Archeologische vondsten werden er in de opvulling niet aangetroffen waardoor de paalkuilen niet kunnen gedateerd worden.
De losse aardewerkvondst in de nabijheid aangetroffen in werkput 1 kan algemeen in de ijzertijd tot Romeinse periode gedateerd worden en geeft mogelijk een tijdsindicatie voor de paalkuilen.