Gezien er tijdens het landschappelijk booronderzoek geen aanwijzingen werden aangetroffen voor een goed bewaarde bodem is de trefkans inzake in-situ bewaarde artefactensites zeer klein. Ook vanwege de zware vernielingen tijdens WO I wordt de kans op bewaarde steentijdsites als zeer beperkt ingeschat.
Tijdens het proefsleuvenonderzoek werd bij het aanleggen van een bodemprofiel 1 communicatielijn aangetroffen. Deze had een breedte van ongeveer 40 cm. De vulling bestond uit licht- tot donkergrijs zand. De communicatielijn kent een gebogen vorm met een N-ZW oriëntatie. Na het couperen van het spoor bleek de communicatiekabel nog aanwezig te zijn. De meerwaarde van dit spoor betreft vooral het vaststellen dat de archeologisch relevante sporen ondanks de vernietigingen tijdens de Eerste Wereldoorlog en de ophoging van het terrein na de Eerste Wereldoorlog nog effectief aanwezig zijn en in situ bewaard kunnen worden. Centraal in de proefsleuf werd ook op ca. 1,5 meter diepte een Duitse niet-geëxplodeerde 15cm HE artilleriegranaat aangetroffen.