Op basis van de resultaten van het landschappelijk bodemonderzoek kan gesteld worden dat de bodem binnen het plangebied goed tot matig goed bewaard is gebleven. Behalve in 1 boring kan een restant van bodemvorming worden waargenomen in de vorm van een verstoorde AB-horizont. De andere boringen kennen telkens een AC-profiel, al dan niet met de aanwezigheid van een licht verploegde AC- of A/C-overgangshorizont. Bijgevolg is de kans op het aantreffen van in situ steentijdarcheologie zeer laag.

Tijdens het proefsleuvenonderzoek werden binnen het plangebied een tweetal grachten aangesneden die op basis van de Popp-kaart en het vondstmateriaal uit een van deze grachten als recente perceleringsgrachten kunnen worden geïnterpreteerd. Verder werden nog een achttal greppels aangetroffen, quasi allemaal met eenzelfde N-Z oriëntering. Uit slechts één ervan kon materiaal worden verzameld dat de greppel in de nieuwe tijden dateert. De overige greppels kunnen op basis van de vulling in twee groepen onderverdeeld worden. De ene groep heeft een vrij homogene donkergrijze vulling, de andere groep heeft een homogene lichtbruine-beige vulling. Eén greppel uit deze laatste groep heeft een afwijkende O-W oriëntering en kan mogelijk in verband worden gebracht met een verdedigingslinie van een militair kamp uit de eerste helft van de 17de eeuw.
Naast greppels en grachten werd een vierpalige spieker aangetroffen, die echter heel slecht bewaard bleek te zijn. Er konden geen vondsten uit worden verzameld, waardoor geen datering kan worden gegeven. Spiekers komen veelvuldig voor op nederzettingen daterend uit de ijzertijd tot de late middeleeuwen.

Er werd ook een munt te dateren in de nieuwe tijden gevonden.