Binnen het plangebied werd naar aanleiding van een omgevingsvergunning voor het verkavelen van gronden een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd.

Om inzicht te krijgen in de bodemopbouw werd eerst een landschappelijk bodemonderzoek uitgevoerd. Het terrein werd onderzocht door middel van 6 landschappelijke boringen. Op basis van de resultaten van het landschappelijk bodemonderzoek, bleek de kans op het aantreffen van nog goed bewaarde steentijd sites voor een groot deel van het plangebied klein. Echter ter hoogte van boring 1 werd een restant van een B-horizont vastgesteld. Rondom dit boorpunt is een verkennend booronderzoek uitgevoerd. In sommige boringen werd een E-horizont vastgesteld. Om die reden zijn meer boringen gezet dan in eerste instantie uitgerekend was op basis van een grid van 10x12 m. Er is pas gestopt met de archeologisch verkennende boringen als het boorpunt een AC-profiel opleverde. Ondanks de gunstige omstandigheden voor het aantreffen van een steentijdvindplaats zijn geen steentijdresten of andere archaeologica aangetroffen.

De aanwezigheid van sporensites kon echter nog niet uitgesloten worden. Het terrein werd daarom onderzocht door middel van een proefsleuvenonderzoek. Tijdens het proefsleuvenonderzoek werden 112 sporen opgetekend. Het gaat om kuilen, paalkuilen, waterputten, muurrestanten, resten van een oude stal en greppels. Daarnaast werden ook verstoringen en natuurlijke sporen geregistreerd. De sporen in het zuidelijk deel van het plangebied dateren voornamelijk uit de late middeleeuwen en nieuwe tijd. De sporen in het noordelijk deel van het plangebied zijn jonger en dateren uit de nieuwe en nieuwste tijd. De vondsten dateren tussen de 14de en de 20ste eeuw. Het gaat om aardewerk, glas en baksteenfragmenten.