Bij rioleringswerken in de Brusselsestraat werd een waterput aangetroffen ter hoogte van huisnummer 240. Stadsarcheoloog van Leuven Lisa Van Ransbeeck kwam ter plaatse en deed een vondstmelding bij het agentschap Onroerend Erfgoed en documenteerde de waterput.

Er werd een bakstenen gemetselde waterput aangetroffen. Op het metselwerk waren ijzeren stangen aangebracht en hierop bevonden zich natuurstenen blokken die de waterput grotendeels afsloten. De put was opgemetseld met bakstenen met een lengte van minstens 21cm (misschien langer), een breedte van 10cm en hoogte van 5,5cm. De mortel was een vrij zachte lichtgroenig grijze kalkmortel met kalkstippen. De kalkzandstenen blokken bovenop de waterput zijn vermoedelijk de funderingen waarop de pomp zich bevond. In de put is ook nog een metalen leiding zichtbaar waarmee het water vermoedelijk werd opgepompt. De natuurstenen bevonden zich op ca. 25cm onder maaiveld op +26,70m TAW, het metselwerk was zichtbaar op +26,42m TAW. Op ca. 2m  onder maaiveld stond er nog water in de put. Net boven het waterniveau is een zwarte en witte aanslag op de bakstenen zichtbaar. Aan de buitenzijde kon de waterput niet onderzocht worden door de aanwezige nutsleidingen. Er zal hierlangs ook niet verder verdiept worden in functie van de werken.

Bovenop deze waterput stond in het verleden een pomp. Op basis van de historische bronnen is geweten dat hier in het begin van de 19de eeuw een pomp werd aangebracht. In 1892 werd de pomp afgebroken. De diameter van de waterput doet vermoeden dat de waterput reeds bestond en er dan een pomp werd op geplaatst. Van wanneer deze  waterput dateerde is op basis van de historische bronnen niet meteen te achterhalen. Ook op basis van de archeologische gegevens kon dit niet vastgesteld worden.