Tijdens het landschappelijk bodemonderzoek werd vastgesteld dat in het zuiden, ter hoogte van boringen B4, B6 en B7 nog een vrij goed bewaarde
bodemopbouw waargenomen kon worden. In boring B6 werd nog een E-horizont aangetroffen, in boringen B4 en B7 enkel een Bh- en Bs-horizont. Ter hoogte van deze zone kunnen steentijdsites aangetroffen worden.

Tijdens het verkennend archeologisch booronderzoek werden echter geen steentijdvondsten aangetroffen in de boorstalen. Er worden dan ook geen steentijdvindplaatsen verwacht.

Er werden tijdens het proefsleuvenonderzoek geen waardevolle archeologische sporen aangetroffen.

De antropogene sporen en lagen dateren overwegend uit de nieuwe tijd en nieuwste tijd. De meeste sporen kunnen zelfs in de 19de - 21ste eeuw geplaatst worden. Het betreft diverse (paal)kuilen, greppels, een beerput en verstoringen. Vele sporen houden verband met de voormalige bebouwing. De west-oost georïënteerde greppels in het noordoostelijke deel van het projectgebied lijken echter ouder. Vermoedelijk gaat het hier om greppels/stroken t.b.v. zandwinning. De systematische opzet van de greppels doet echter vermoeden dat de aangetroffen activiteiten van relatief jonge datum zijn (nieuwste tijd). Waarschijnlijk houden de ingravingen verband met het hier weergegeven bodemtype Zep(o) op de bodemkaart. Dit zou betekenen dat ze zich ook nog oostwaarts van het projectgebied doorzet. Op de luchtfoto van 1971 is ten oosten van het projectgebied deze “groeve” mogelijk nog deels herkenbaar.

Van 16 sporen wordt niet uitgesloten dat ze nog in de nieuwe tijd thuishoren. Het gaat hier om greppels, kuilen en een verstoringen t.g.v. landbouw (bijv. diepspitsporen) of bosbouw. De zuidwest-noordoost georiënteerde greppels houden mogelijk verband met de oude percelering. Vele kuilen lijken bovendien geïnterpreteerd te kunnen worden als zogenaamde boomkuilen. Van één verkleuring blijft onduidelijk of het hier om een oude antropogene ingraving gaat of dat het een natuurlijke verkleuring betreft.

Uit het onderzoek kan ook afgeleid worden dat in het noordelijke, door proefputten onderzochte gebied, eventuele archeologische vindplaatsen grotendeels onthoofd zijn.

Het westelijke centrale deel van het onderzoeksgebied kon vooralsnog niet onderzocht worden. Op basis van de resultaten van de proefsleuven en proefputten lijkt de kans op de aanwezigheid van waardevolle archeologische resten echter miniem.