Oudste vermelding, vermoedelijk van een houten kerk, in 1087. Oorspronkelijke stenen kerk opklimmend tot de 14de eeuw. Laatgotische driebeukige kruiskerk met een uitzonderlijk mooi achthoekig kruisingstorentje van Balegemse steen, vermoedelijk uit de 14de tot 15de eeuw. Westelijke bouw vernieuwd in de 15de of de 16de eeuw; polygonale apsis met vijf spitsboogvensters en sacristie in de tweede helft van de 17de eeuw. In 1687 bouw van zijkoren. Herstellingswerken en aanpassingen in de loop van de 18de eeuw. In 1763 vloer van Doornikse steen, in 1769 overwelfd. Hersteld in 1837 en 1893, laatstgenoemde door architect Auguste Van Assche. Opgeblazen in 1940 en totale wederopbouw na de oorlog door architect Henri Vaerwyck-Suys (Sint-Amandsberg). Bij de kerk ligt een Mariagrot.
Beschrijving: Voor de aanleg van een pad rondom de kerk op het omgevende kerkhof werden graafwerken uitgevoerd voor het aanbrengen van rioleringen. Een belangrijk deel van de rioolbuizen waren reeds aangebracht (diepte +/- 50 cm tot maximaal 70 cm onder het maaiveld). De aannemer wist te melden dat bij de graafwerken botmateriaal aan het licht gekomen was. In de uitgegraven grond langsheen de sleuven voor de riolering kon hier en daar verspit menselijk bot vastgesteld worden.
Bij graafwerken buiten de kerk werden menselijke resten gevonden.