Het landschappelijk booronderzoek toonde aan dat de bewaringstoestand van het bodemarchief binnen het onderzoeksgebied overwegend goed is. In het uiterste oosten bleek de bewaringstoestand slechts matig. Voor het grootste deel van het onderzoeksgebied is sprake van het voorkomen van een Bt horizont en plaatselijk ook nog een E horizont. Dit betekent dat het grootste deel van het terrein potentieel op goed bewaarde steentijd artefactensites kent.

Bij het uitgevoerde verkennend archeologisch booronderzoek werd in één boring een lithisch artefact vastgesteld, dat algemeen gedateerd kan worden in de steentijd tot de metaaltijden. Rond het positieve boorpunt werden bijkomende waarderende boringen uitgevoerd. Die leverde geen bijkomende steentijd artefacten op.

Daarop werd ter hoogte van het positieve boorpunt uit het verkennend archeologisch booronderzoek ook nog een proefput i.f.v. steentijd artefactensites aangelegd. Dit leverde evenmin bijkomende steentijd artefacten op. Dit betekent dat we konden aantonen dat de kans klein is dat een goed bewaarde steentijd artefactensite aanwezig is op het terrein.

Het proefsleuvenonderzoek toonde aan dat enkel sporen uit de nieuwe tot de nieuwste tijd aanwezig zijn op het terrein. De nadruk ligt op de nieuwste tijd, met onder meer de vondst van verschillende witloofoventjes. Verder is er sprake van paalsporen, kuilen, verstoringen en de resten van een irrigatiebuis. De aangetroffen resten tonen aan dat het terrein minstens tijdens de nieuwste tijd in gebruik was als landbouwgebied en recent ook voor de teelt van bloemen.