Volgend op een archeologisch vooronderzoek met ingreep in de bodem werd een archeologische opgraving uitgevoerd op de Ursulinensite te Mechelen om het aanwezige archeologische erfgoed op te verstoren terrein in kaart te brengen. Bij de opgraving werden zo'n 200 sporen en structuren gevonden uit twee afzonderlijke chronologische fasen.

In de eerste plaats werd een postmiddeleeuwse bewerkingslaag aangetroffen met enkele extractiekuilen. In deze kuilen werd sporadischpostmiddeleeuws aardewerk gevonden, onder meer Rijnlands steengoed en rood geglazuurd aardewerk. Ook een munt werd in een dergelijke kuil gevonden. Het betreft een zogenaamde 'Korte Karel V' van omstreeks 1547. Deze sporen en vondsten kunnen in verband gebracht worden met de tuinzone die op dit terrein gelegen was sinds ten laatste het midden van de 16de eeuw. 

Ten tweede werden er kuilen en funderingsresten gevonden die op basis van het vondstenmateriaal en historische bronnen aan het einde van de 19de eeuw kunnen worden gedateerd. De funderingen kunnen in verband worden gebracht met arbeiderswoningen en werkplaatsen, een zogenaamd 'fortje' of beluik. Ook de kuilen kunnen hieraan gelinkt worden. Het betreft puinkuilen gevuld met bouwpuin en huishoudelijk afval, en twee kalkkuilen die werden gebruikt voor het blussen van kalk, bijvoorbeeld om als kalkpleister te gebruiken bij de bouw van de woningen. Vondsten uit deze periode omvatten voornamelijk huisraad in aardewerk, glas of metaal. Het aardewerkcorpus bestaat onder andere uit industrieel witgoed, faience fine en steengoed. Daarnaast kwam ook een begraven kasseiweggetje aan het licht dat eveneens met het beluik in verband kan worden gebracht.