De archeologische opvolging van de restauratie- en renovatiewerken in de Bijlokesite is een project van jaren, begonnen in 1988 en elk jaar aangevuld. Zo ook in 2010, toen de bouwarcheologische registraties heel wat tijd opeisten.
Een uitbreiding van de abdijgebouwen werd op basis van archiefgegevens, inscripties en iconografie gedateerd in 1660-1662. De waarnemingen toonden aan dat enkele bouwresten, tegenover de oudere 14de-eeuwse oostelijke kloostervleugel, nog laatmiddeleeuws waren. Enkele wijzigingen bleken laat te plaatsen: in de 19de of zelfs 20ste eeuw.
Een masterstudente werkte de vulling van een beerput uit, die in de zuidelijke sector van de abdij was opgegraven. Algemeen gaat het om een 16de-eeuwse context.
Bron: BERKERS M., BRU M.-A., LALEMAN M. C., STEURBAUT P., STOOPS G. & VERMEIREN G., Godshuizenlaan 2, Bijlokeabdij in: Archeologisch onderzoek in Gent in 2010 (O.-Vl.), overdruk uit: Kroniek Archaeologia Mediaevalis, Namen, 2011, nr. 34, p. 12-17. Literatuur ()
Beschrijving: Een uitbreiding van de abdijgebouwen werd op basis van archiefgegevens, inscripties en iconografie gedateerd in 1660-1662. De waarnemingen toonden aan dat enkele bouwresten, tegenover de oudere 14de-eeuwse oostelijke kloostervleugel, nog laatmiddeleeuws waren. Enkele wijzigingen bleken laat te plaatsen: in de 19de of zelfs 20ste eeuw. Het grootste gedeelte van de vleugels rond het binnenhof werden echter goed bewaard in hun 17de-eeuwse vorm en zo dus ook gedocumenteerd, net als de dakkap die werd teruggevonden.
Een masterstudente werkte de vulling van een beerput uit, die in de zuidelijke sector van de abdij was opgegraven. Naast aardewerk bevatte de beerput een aanzienlijke hoeveelheid glas, leer en meer. Algemeen gaat het om een 16de-eeuwse context.
