Naar aanleiding van werkzaamheden in de beschermde Parnassuskerk zorgde de Dienst Stadsarcheologie voor enkele registraties.
Het gaat om het klooster van de clarissen-urbanisten die zich hier in bestaande huizen net buiten de 12de-eeuwse stadsmuren vestigden in 1653. Het klooster zelf dateert van 1687-1688, de kerk van 1725. In 1840, na de opheffing van het klooster, werd het complex verkocht aan de franciscanen die doorheen de 19de eeuw kerk en klooster uitbreidden.
Bij de werken kwamen verschillende muurfragmenten aan het licht. Naast de verwachte kettingmuren en andere funderingen werden aan de ingang van de straat twee ondergrondse ruimtes ontdekt, waaronder een volgestorte grafkelder. In de zuidelijke zijbeuk werden muren en muurfragmenten aangetroffen die ouder zijn dan de kerk, maar waarvan de relaties onderling niet duidelijk zijn. Wellicht gaat het om sporen van oudere bewoning die verdween bij het vergroten van de kerk met twee zijbeuken in 1856-1857.
Bron: BERKERS M., BRU M.-A., LALEMAN M. C., STEURBAUT P., STOOPS G. & VERMEIREN G., Oude Houtlei 112 in: Archeologisch onderzoek in Gent in 2010 (O.-Vl.), overdruk uit: Kroniek Archaeologia Mediaevalis, Namen, 2011, nr. 34, p. 12-17. Literatuur ()
Beschrijving: Bij de werken kwamen verschillende muurfragmenten aan het licht. Naast de verwachte kettingmuren en andere funderingen, te relateren aan de bouw van de kerk, werden aan de ingang van de straat twee ondergrondse ruimtes ontdekt, waaronder een volgestorte grafkelder. In de zuidelijke zijbeuk werden muren en muurfragmenten aangetroffen die ouder zijn dan de neobarokke kerk, maar waarvan de relaties onderling niet duidelijk zijn. Wellicht gaat het om sporen van oudere bewoning die verdween bij het vergroten van de kerk met twee zijbeuken in 1856-1857. Een met puin volgestorte beerput lijkt in die richting te wijzen.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Kerk Klooster van de clarissen-urbanisten [online], https://id.erfgoed.net/waarnemingen/984181 (geraadpleegd op ).
