Binnen het plangebied werd naar aanleiding van een omgevingsvergunning in het kader van natuuraanleg een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd.

Om inzicht te krijgen in de bodemopbouw en het potentieel op aanwezigheid van steentijd artefactensites te onderzoeken, voerde men in 9 zones waar bodemingrepen gaan plaatsvinden een landschappelijk bodemonderzoek uit. Het terrein werd onderzocht door middel 38 landschappelijke boringen. Op basis van de resultaten van het landschappelijk bodemonderzoek, bleek de kans op het aantreffen van nog intacte steentijd artefactensites klein. Voor 3 zones werd een proefsleuvenonderzoek naar sporensites nodig geacht. 

Het proefsleuvenonderzoek bracht geen noemenswaardige archeologische site aan het licht.
De sporen in zone 7 zijn voornamelijk uitbraaksporen van een erf uit de nieuwe tijd. Op basis van topografische kaarten kan vastgesteld worden dat dit erf rond het einde van de 19de eeuw is afgebroken. Binnen deze onderzoekszone werd eveneens een beekvulling vastgesteld. De beek is zichtbaar op een topografische kaart uit 1930. De vondst van twee houten palen duidt mogelijk op de aanwezigheid van beschoeiing. Tot slot werd een paalkuil onderzocht. De datering van deze paalkuil kon niet achterhaald worden.

In zone 8 werden voornamelijk sporen van natuurlijke aard geregistreerd. De antropogene sporen in deze onderzoekszone betreffen greppels die in verband staan met de perceelsgrenzen van de landbouwpercelen.

Zone 9 bevatte geen archeologisch relevante sporen. De geregistreerde sporen zijn deze van drainagebuizen en boomvallen.

Het vondstmateriaal bestaat voornamelijk uit aardewerk. Het gaat om fragmenten porselein, faience en steengoed. Daarnaast werd ook een aantal scherven in roodbakkend aardewerk verzameld.