Inventaris
waarneming

Vlasbloemstraat 17

archeologisch element
ID
984302
URI
https://id.erfgoed.net/waarnemingen/984302
Provincie
West-Vlaanderen
Gemeente
Ardooie
Deelgemeente
Ardooie
Locatie
Beverensestraat, Leen-ter Hellenstraat, Vlasbloemstraat 17 (Ardooie)
Nauwkeurigheid zone
Tot op 15m
Oppervlakte zone
112 796m²
Bewaringstoestand
Bewaard
Links
-

Beschrijving

In totaal werden 201 sporen aangetroffen binnen het plangebied. 19 daarvan betroffen verstoringen en nog één bleek natuurlijk na verder onderzoek. Zo werden nog 181 sporen als archeologisch relevant weerhouden.

Verspreid over het terrein werden verschillende sporen en sporenclusters aangetroffen. Slechts een handvol daarvan konden aan de hand van vondstmateriaal worden gedateerd.

Een eerste cluster situeerde zich in het zuiden van het plangebied, waar een zestal brandrestengraven werden aangetroffen. Hoewel deze niet aan de hand van vondstmateriaal met zekerheid gedateerd kunnen worden, wordt verondersteld dat deze graven in de Romeinse periode thuishoren, daar dit de gangbare manier van begraving was gedurende deze periode.

Een tweede cluster sporen werd centraal in het plangebied aangetroffen. Hieruit werd echter opnieuw geen dateerbaar materiaal aangetroffen, met uitzondering van een kleine deelcluster in het zuiden ervan, die enkele scherven middeleeuws materiaal opleverde. De talrijke paalkuilen en kuilen doen vermoeden dat zich hier één of meerdere structuren bevinden, behorende tot een nederzetting of erf, afgebakend door één of meerdere erfgreppels. Vermoedelijk kan dit erf of nederzetting in de middeleeuwen worden gedateerd.

Een derde en laatste cluster situeerde zich ten slotte helemaal in het noorden van het plangebied. Daar werden verschillende uitgraafkuilen aangetroffen met laatmiddeleeuws vondstmateriaal. Ook hier wordt een erf verwacht met minstens één structuur en één of meerdere erfgreppels uit de middeleeuwse periode.

Naast deze sporenclusters werden tenslotte nog een houtskoolmeiler en een mogelijke rootkuil aangetroffen. De houtskoolmeiler bevatte geen vondstmateriaal, maar kan op basis van zijn vorm mogelijk in de late-ijzertijd tot Romeinse periode worden gedateerd. De mogelijke rootkuil bevatte gemengd materiaal uit zowel de Romeinse als de middeleeuwse periode.


Auteurs: Schynkel, Evelyn
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Brandrestengraven en Romeins aardewerk

Datering: Romeinse tijd
Typologie: brandrestengraven
Materiaal: aardewerk, bot, bot (menselijk), metaal
Gebeurtenis:

Beschrijving:
In een zone in het zuiden van het plangebied werd een cluster van in totaal 6 brandrestengraven aangetroffen. Ze waren alle rechthoekig van vorm, waarbij twee van de graven uitzonderlijk lang en smal waren. In slechts twee van de graven werden enkele spikkels verbrand bot waargenomen aan het oppervlak. In een graf werden enkele metalen fragmenten verzameld, die momenteel nog niet gedetermineerd kunnen worden. Verder werd geen aardewerk gevonden om deze graven met zekerheid in de Romeinse periode te dateren. In de rootkuil werd wel Romeins aardewerk aangetroffen.

Grachten

Typologie: grachten (infrastructuur), perceelsgrenzen
Gebeurtenis:

Beschrijving:
Verspreid over het terrein werden verschillende grachtsegmenten aangesneden. Wanneer deze op oude kadasterplannen worden geprojecteerd, wordt duidelijk dat deze als restanten van oude perceelsindelingen geïnterpreteerd kunnen worden.

Greppels

Typologie: erven, greppels, nederzettingen, perceelsgreppels
Gebeurtenis:

Beschrijving:
Ter hoogte van de sporenclusters werden ook telkens één of enkele greppels aangesneden, die mogelijk geïnterpreteerd kunnen worden als erfafbakeningen van de aanwezige nederzetting.

Hooimijt (postmiddeleeuws)

Datering: nieuwe tijd, nieuwste tijd
Typologie: opslagplaatsen
Gebeurtenis:

Beschrijving:
In het noorden van het plangebied werd een deel van een hooimijt aangesneden. Deze kan niet worden gedateerd maar heeft op basis van haar vrij heterogene vulling en scherpe aflijning vermoedelijk een meer recente datering.

Houtskoolmeier (late ijzertijd-Romeins)

Datering: late ijzertijd (westen), Romeinse tijd
Typologie: meilers, structuren voor houtskoolproductie
Materiaal: houtskool
Gebeurtenis:

Beschrijving:
In het noorden van het plangebied werd een houtskoolmeiler aangetroffen. Deze was vierkant van vorm (1,6m op 1,6m) en had aan één rand een verkleuring van in situ verbrande leem. In coupe was deze nog voor slechts 20cm bewaard met onderaan nauwelijks nog een houtskoolband zichtbaar. Er werden geen vondsten uit verzameld en bijgevolg kan de meiler niet worden gedateerd.
Op basis van zijn vorm kan wel verondersteld worden dat deze houtskoolmeiler uit de late ijzertijd tot Romeinse periode dateert. Houtskoolmeilers worden in de regio wel vaker aangetroffen. Onderzoek op deze en andere kuilen toont aan dat de houtskoolproductie in de regio van Roeselare een prominente activiteit is geweest in de late ijzertijd en Romeinse periode. Deze activiteit hangt bovendien nauw samen met de ontginning van het gebied naar een open cultuurlandschap met de aanleg van akkers en ontwikkeling van nederzettingen in een daaropvolgende periode.

Paalkuilen, kuilen, rootkuil ((late) middeleeuwen)

Datering: late middeleeuwen, middeleeuwen
Typologie: bouwmaterialen, gebouwen en structuren, gebouwplattegronden, kleding en -accessoires, kuilen, nederzettingen, paalkuilen, rootputten, versieringsonderdelen van voorwerpen
Materiaal: aardewerk, houtskool, koper, lood, metaal, rood aardewerk, steengoed
Gebeurtenis:

Beschrijving:
In totaal werden een 15-tal paalkuilen en 81 kuilen aangesneden, die zich voornamelijk in vier grotere clusters leken te bevinden.
In het zuidoosten van het plangebied werd een grote kuil aangetroffen van 3,4m breedte en 19,7m lengte. De vulling was vrij homogeen met inclusies van houtkool, baksteen en aardwerk. Het aardewerk is afkomstig uit de bovenste laag en was gemengd, met zowel Romeins als middeleeuws aardewerk, alsook een mogelijk middeleeuwse baksteen. Daarnaast werden ook twee stukjes metaal aangetroffen, een stukje lood en een stuk van een laatmiddeleeuwse riemtong met versiering van groeven. Mogelijk kan deze kuil als rootkuil worden geïnterpreteerd, maar dergelijke functie is echter moeilijk te bewijzen. Rootkuilen werden gebruikt bij de eerste fase van de vlasproductie om het vlas te roten, zodat vlasvezels verkregen werden.

Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Vlasbloemstraat 17 [online], https://id.erfgoed.net/waarnemingen/984302 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.