Het proefsleuvenonderzoek toonde aan dat de bodem ondanks het voormalige gebruik van het terrein grotendeels onverstoord was. In het noordelijke deel werden slechts plaatselijke verstoringen (rioleringen, funderingen, kleinere verstoorde zones) geattesteerd. Het archeologisch vlak, te situeren op het niveau van de C-horizont, bleef dan ook nog relatief goed bewaard. Desondanks werden slechts 12 archeologische sporen aangetroffen. Het gaat louter om grachten en greppels met beperkte archeologische ouderdom. Verschillende grachten komen overeen met 19de -eeuwse perceelsgrenzen. De sporen kunnen allemaal geïnterpreteerd worden als restanten van postmiddeleeuwse landindeling(en) en kennen een beperkte archeologische relevantie.