In het kader van een archeologienotatraject werd een archeologisch vooronderzoek met ingreep in de bodem uitgevoerd aan de hand van proefsleuven. Binnen het plangebied werden enerzijds sporen aangetroffen van een 19de-eeuwse gracht die zich ten zuiden van een gekende molen bevond. De molen zelf, die teruggaat tot in de 17de eeuw, werd louter nog gedocumenteerd aan de hand van een puinlaag in het teelaardepakket die vermoedelijk afkomstig is van de afbraak.

Anderzijds werden verspreid over het terrein sporen uit de Eerste Wereldoorlog aangetroffen. Zo werden paalkuilen en een uitbraakspoor van twee verschillende barakken aangetroffen. De barakken behoren tot een Brits kamp dat in 1917-1918 binnen het terrein aanwezig was. Hoewel diverse proefsleuven, dwarssleuven en kijkvensters werden aangelegd ter hoogte van de twee gekende loopgraven die het terrein doorkruisten, werd slechts zeer plaatselijk een ondiep spoor aangesneden dat vermoedelijk een restant vormt van een van de twee loopgraven. De structuren waren vermoedelijk relatief ondiep uitgegraven waardoor ze niet langer archeologisch waarneembaar zijn. Verder werden ook een drietal kuilen die mogelijk uit de Eerste Wereldoorlog dateren aangetroffen. Verspreid over het terrein werden daarnaast verschillende bomputten gedocumenteerd, die mogelijk wijzen op bombardementen op de molen, de loopgraven en/of de barakken. Ook enkele losse vondsten uit de teelaarde, zoals een dump van obushulzen van Britse 18- ponders getuigen van het WOI-verleden van het plangebied. Tot slot werd één greppel geregistreerd, die wegens het ontbreken van vondstmateriaal niet gedateerd kon worden.