Er zijn vijftien zekere en vijf mogelijke lithische artefacten vastgesteld. Deze artefacten bestaan uit 9 chips, drie mogelijke chips, 1 distaal microkling fragment, 1 mogelijk microkling fragment, 1 afslag of microkling fragment, 1 afslagfragment, 1 schrabber fragment, 1 pijlpunt, 1 afslag van een gepolijste bijl/dissel en 1 mogelijk brokstuk. Twee van deze artefacten zijn diagnostisch, nl. een pijlpunt (50-100 cm diepte) dat tot het laat- of finaalneolithicum behoort en een fragment van een gepolijste bijl/dissel (100-150 cm diepte) die dateert tussen het middenneolithicum tot de vroege bronstijd. Het type vuursteen waarin het schrabber fragment (0-50 cm diepte) gemaakt is, suggereert ook een neolithische ouderdom.

De andere vondsten bestaan uit aardewerkfragmenten, botfragmenten en houtskool. Houtskool is geregeld doorheen de boringen aangetroffen, voornamelijk in de bovenste meter en in het colluvium. In 18 gezeefde sedimentstalen zijn aardewerkfragmenten aan het licht gekomen, zowel handgemaakt als gedraaid. Het meeste handgemaakt aardewerk heeft een fijne chamotte verschraling, gereduceerde kern en een geoxideerde buitenkant dat soms geglad of gepolijst is. Er is echter ook in buikfragment van handgemaakt aardewerk met een fijn tot matig grote chamotte verschraling en een geoxideerde bakking en één handgemaakte scherf met een witte inclusie (waarschijnlijk schelpfragment) en een gereduceerde kern met geoxideerde buitenkant. Het handgemaakt aardewerk met fijne chamotte verschraling, gereduceerde kern en geoxideerde buitenkant kunnen vermoedelijk toegeschreven worden aan het neolithicum, hoewel een jongere datering tot aan de Romeinse periode niet uitgesloten kan worden.