Tijdens het onderzoek werden 39 spoornummers uitgedeeld aan grondsporen. Recente verstoringen werden opgetekend als verstoorde zones. Ze zijn afkomstig van verschillende nutsleidingen van de voormalige villa op het terrein. In het oosten van het opgravingsterrein is een gedempte vijver aanwezig, deze is nog te zien op de luchtfoto van 1990. De archeologische sporen concentreren zich centraal in de opgravingszone. Verschillende ervan worden doorsneden door nutsleidingen van de voormalige bebouwing. De aangetroffen sporen kunnen onderverdeeld worden in 16 brandrestengraven die deel uitmaken van een grafveld uit de Romeinse periode en 21 paalsporen die samen een structuur uit de volle middeleeuwen vormen.

Het archeologisch onderzoek bracht sporen aan het licht uit de Romeinse periode en de volle middeleeuwen.

Het centrale deel van het onderzoeksgebied werd in de Romeinse periode in gebruik genomen als grafveld tussen het midden van de 1ste en de vroege 3de eeuw n.C. Het grafveld bestaat uit (minstens) 16 brandrestengraven en loopt mogelijk nog door in zuidelijke richting. De meerderheid van de graven lijkt gelijktijdig te zijn, met uitzondering van 2 graven die elkaar oversnijden. Dit wijst er mogelijk ook op dat de graven een bepaalde bovengrondse markering hadden. Het merendeel van de graven heeft een rechthoekige vorm, enkele zijn eerder ovaal uitgegraven. Ook in doorsnede hebben ze een vrij gelijkaardige opbouw bestaande uit een houtskoolpakket waarboven zich een donkerbruingrijs dempingspakket bevindt. In het houtskoolpakket bevonden zich de resten van bijgaven die samen met de overledene op de brandstapel verbrand werden. Het gaat om 1 of meerdere aardewerken recipiënten, zowel fijn als gewoon aardewerk en in enkele gevallen persoonlijke voorwerpen zoals een benen kam, een halssnoer of armband uit glazen kralen en een ring met gem.

Na de opgave van het grafveld is er geen bewoning meer op het terrein tot de volle middeleeuwen. In deze periode wordt in het centrale noordelijk deel van de opgravingszone een structuur opgericht die op typologische basis in de volle middeleeuwen kan gedateerd worden. De structuur maakt deel uit van een erf waarvan echter geen begrenzing of andere elementen werden aangetroffen waardoor het niet duidelijk is in welke richting dit nog doorloopt buiten de opgravingszone. In de paalsporen van de structuur werden geen vondsten aangetroffen waardoor deze ruimer in de volle middeleeuwen (11de-12de eeuw) gedateerd kan worden.