De archeologische opgraving werd opgelegd doordat bij een voorafgaand archeologisch vooronderzoek (bureaustudie en proefsleuvenonderzoek) werd vastgesteld dat er een behoudenswaardige vindplaats aanwezig was binnen het plangebied. Zoals verwacht heeft de opgraving te Waregem - Spoorweglaan sporen opgeleverd uit de ijzertijd. Er werden 20 structuren gereconstrueerd. Het gaat voornamelijk om bijgebouwen, maar ook om een mogelijk hoofdgebouw. Op basis van vijf 14C-dateringen en de studie van het handgevormd aardewerk kan geconcludeerd worden dat de ijzertijdnederzetting te dateren valt in de 6de en begin van de 5de eeuw voor Chr. Een belangrijke context betreft een waterkuil, die op basis van een 14C-datering op een stuk hout op de bodem gedateerd kon worden in de periode 540-390 v. Chr. Uit het pollenonderzoek van twee lagen is gebleken dat de nederzetting zich situeerde in een bosrijk landschap. Lichtminnende soorten zoals hazelaar, eik, berk en els laten zien dat de bossen een relatief open karakter hadden. Tijdens de gebruiksperiode van de waterkuil in gebruik was waarschijnlijk sprake van een extensieve bosexploitatie. 

Interessante vondsten betreffen een slingerkogel en stukken moerasijzererts. De slingerkogel kan (met enige voorzichtigheid) bestempeld worden als de oudste slingerkogel van Vlaanderen. In de waterkuil zijn enkele stukken moerasijzererts aangetroffen, waarvan enkele sporen van verhitting vertonen. De functie van de stukken moerasijzererts is nog onduidelijk. Een hypothese is dat het moerasijzererts gebruikt werd om kleurstoffen van te maken. 

Een opmerkelijk spoor is een greppelsysteem, dat mogelijk in de Romeinse periode te dateren valt. Een datering is niet duidelijk wegens het zeer weinige vondstmateriaal. Op basis van enkele scherven van Romeins aardewerk en de aanwezigheid van oversnijdingen is het duidelijk dat de greppel jonger is dan vroege ijzertijd en ouder dan de volle middeleeuwen.

Er zijn ook enkele vuursteenvondsten gedaan die informatie verschaffen over de oudste perioden. Op basis van techno-morfologische kenmerken konden veertien vondsten geplaatst worden in het laat-paleolithicum. Een culturele toewijzing van de vondsten kan vooralsnog niet worden gemaakt wegens het ontbreken van kenmerkende artefacten. Enkele granaatinslagen uit de Eerste Wereldoorlog vervolledigen het archeologisch verhaal van de site.