Van 17/02/2020 tot 19/05/2020 voerde Studiebureau Archeologie een opgraving uit langs de Ringenhofweg te Lier. Hierbij kwamen resten en sporen aan het licht uit verschillende periodes: de metaaltijden (o.a. late ijzertijd), de Romeinse periode (2de-3de eeuw) en de postmiddeleeuwen. Naast bovenvermelde periodes werden ook een 3-tal vuurstenen artefacten aangetroffen als losse vondsten die kunnen gedateerd worden in het epipaleolithicum/mesolithicum.

Tot de ijzertijd behoorden een 4-palige spieker, twee waterputten en 9 paalkuilen. Een derde waterput kan gezien het handgevormd materiaal dat in de vulling werd gevonden toegewezen worden aan de late ijzertijd. De kans is groot dat ook de andere sporen uit deze periode tot de late ijzertijd behoren ook al bevatten ze niet het nodige vondstenmateriaal dat dit kan bevestigen.

Tot de Romeinse periode (2de-3de eeuw) behoorden delen van 2 gebouwen van het Alphen-Ekeren type, een waterput en een kuilencomplex van 10-tallen kuilen. Uit de opvulling van deze waterput kwam een houten emmer en een mandje in vlechtwerk als goed bewaarde uitzonderlijke objecten. Een dendrochronologische analyse van het hout van de waterput gaf als terminus postquem 39 na Christus. Op bodemstalen uit de opvulling van de waterput werd palynologisch en macrobotanisch onderzoek uitgevoerd dat informatie opleverde over de omgeving en eventuele artisanale activiteiten. Een specifieke vondst van het botanisch onderzoek is de vondst van zaden van de late stekelnoot die in Vlaanderen niet kan gedijen. De Romeinse structuren leverden redelijk wat brokken ijzeroer op die kunnen wijzen op artisanale activiteiten die echter niet kunnen aangetoond worden.

Een kuil uit de nieuwe tijd bevatte heel wat sterk gecorrodeerde ijzeren voorwerpen die echter niet verder konden geïdentificeerd worden.

Een reeks ongedateerde sporen mogen wellicht ofwel aan de ijzertijd of de Romeinse periode toegewezen worden.