In eerste instantie werden landschappelijke boringen uitgevoerd op het terrein. Dit onderzoek werd uitgevoerd op donderdag 26 januari 2023. In totaal werden 5 boringen uitgevoerd, verspreid over het volledige terrein. Hierbij werd een variabele bodemopbouw geattesteerd binnen het gehele
plangebied.

De landschappelijke boringen tonen aan dat binnen het oostelijke deel van het plangebied matig droge lichte zandleembodems met een dunne restant van een verbrokkelde B-horizont voorkomen. De oorspronkelijke B-horizont werd echter grotendeels opgenomen in het teelaardepakket, waardoor de kans op het aantreffen van in situ bewaarde steentijd artefactensites laag kon worden ingeschat. In het westelijke deel van het plangebied zijn indicaties voor antropogene impact waarneembaar in de vorm van ophogingen en verstoorde zones.

Het proefsleuvenonderzoek (15 februari 2023) bevestigde dat het westelijke deel van het terrein volledig verstoord was. Dit houdt vermoedelijk verband met het verleggen van de voormalige beekvallei en het plaatselijk ophogen van het terrein in deze zone. De originele bodem werd hierbij tot op grote diepte verstoord en opgevuld met puinhoudende lagen.

In het oostelijke deel van het terrein werden echter wel sporen van een of meerdere archeologische sites gedocumenteerd. Het merendeel van de sporen clustert zich in de zuidoostelijke hoek van het terrein. Hier werden verschillende paalkuilen, kuilen en een mogelijke potstal geregistreerd. Bij gebrek aan vondstmateriaal is de datering van de sporen vooralsnog onzeker. De eventuele aanwezigheid van een potstalgebouw, zou op een Romeinse datering kunnen wijzen. Verder werden over het gehele oostelijke deel verschillende greppels geattesteerd. Het merendeel ervan kent een noordwest-zuidoost oriëntatie en een greppel kon op basis van enkele aardewerkfragmenten ruim in de Romeinse tijd tot middeleeuwen gedateerd worden. Vermoedelijk zijn enkele van de greppels echter van jongere datum. Tot slot werd in het centrale noordelijke deel van het terrein een rechthoekige, houtskoolrijke kuil aangesneden. Het gaat om een houtskoolmeiler, gelijkend op deze die werd aangetroffen op het terrein meteen ten oosten. Dit type sporen komt voor in de Romeinse periode tot middeleeuwen en wijst op een bosrijke omgeving.