Aangezien het terrein een verhoogde kans had op het aantreffen van munitie werd voorafgaand aan het proefsleuvenonderzoek een geofysisch onderzoek uitgevoerd door Bom-Be. Na interpretatie van de data werden 84 verdachte anomalieën opgemerkt, waarvan 36 kleine objecten (zoals een handgranaat of een klein kaliber munitie) en 48 grotere. Op sommige plaatsen waren de metingen ernstig verstoord, zoals bijvoorbeeld ter hoogte van de spoorweg. Deze locaties worden als ‘niet interpreteerbare zones’ (NIZ) beschouwd. NIZ 9 is mogelijk een restant van een bunker.

Tijdens het onderzoek werden 34 spoornummers uitgereikt. Het merendeel van de sporen bleek gelinkt te kunnen worden aan recente landbouwactiviteiten of zijn natuurlijk van aard. Een gracht die van oost naar west over het terrein liep (S3) is mogelijk te linken aan de perceelsindeling, zoals die is weergegeven op de kaart van Ferraris (ca. 1777). Deze kaart is echter voor de omgeving van Menen moeilijk nauwkeurig te georefereren.

Het historisch onderzoek toonde aan dat er op het terrein restanten uit de Eerste Wereldoorlog verwacht konden worden. In het zuiden van sleuf 3 werd een zone vol betonpuin aangesneden. Een projectie van het allesporenplan op een luchtfoto van 1918 bevestigt dat op deze plaats een bunker stond. Deze is echter volledig verwoest. Waarschijnlijk werd deze kort na de oorlog opgeblazen om het terrein terug in gebruik te kunnen nemen als landbouwgrond. Een tweede bunker die op basis van een loopgravenkaart van 6 september 1918 op het terrein werd verwacht, werd niet aangetroffen. De luchtfoto van 2 september laat zien dat deze ten oosten van het projectgebied stond. De loopgravenkaart was hier dus niet helemaal correct.
Samengevat kan dus gesteld worden dat het archeologisch potentieel van het projectgebied erg laag is. Er zijn sporen, maar deze zijn voornamelijk gelinkt aan recente landbouwactiviteiten en bevatten geen vondstmateriaal.