Op basis van het landschappelijk bodemonderzoek bleek het bodemarchief op de meeste plekken volledig bewaard in vorm van een begraven podzolbodem. Deze bodem heeft een hoog steentijdpotentieel en kan ook archeologische restanten van jongere perioden bevatten. Er dient benadrukt te worden dat de podzolsequentie lokaal deels of volledig afgetopt is, hoogstwaarschijnlijk als gevolg van historische zandverstuivingen. Erg plaatselijk kan deze ook door bioturbaties verrommeld zijn. Het is dus mogelijk dat er sprake is van een patchwork van goed en slecht bewaarde podzolen. Over het algemeen lijkt deze paleobodem binnen het plangebied grotendeels goed bewaard te zijn. Wat echter onduidelijk blijft is het exacte verloop van het oorspronkelijke niveau.

Tijdens het verkennend booronderzoek werden echter geen archeologische indicatoren aangetroffen in de zeefresidu’s. Het potentieel op kennisvermeerdering door verder onderzoek naar steentijdartefactensites is dan ook zeer gering tot onbestaande.