De eerder uitgevoerde fasen leverden wel enkele archeologische gegevens op, maar waardevolle informatie die een verder archeologisch traject noodzaakte, ontbraken. Het huidige onderzoek bracht slechts één archeologische context aan het licht. Het gaat om een gracht waarvan enkel de noordelijke zijde werd gevonden. Aardewerk suggereert dat deze minstens teruggaat tot de 14de – 15de eeuw en zichtbaar bleef tot de 19de of 20ste eeuw. Deze recente fase wordt alvast bevestigd op historische kaarten. Ook tijdens deze fase bleek vooral een sterke verstoringsgraad typerend voor het projectgebied. Zo bevestigde de gracht wel een deel van de gegevens uit het geofysisch en bureauonderzoek. Sporen van de Schaluinpoort – die via de voorafgaande studies mogelijk werden geacht – werden niet aangetroffen.