Het projectgebied situeert zich op een helling van een heuvelflank in de leemstreek waar met hoge graad van zekerheid een intense (historische) bodemerosie heeft afgespeeld. De sedimenten van de oorspronkelijk aanwezige horizonten van een (paleo)bodem zullen om die reden zijn verdwenen. Het archeologisch relevant niveau onder de ploeglaag (ter hoogte van bodemserie Aba) en het colluvium (ter hoogte van bodemseries Acp en Adp) wordt geïnterpreteerd als een erosievlak. Hierdoor is vooropgestelde hoge archeologische verwachting voor artefactenvindplaatsen uit de steentijd (jager-verzamelaars) na de uitvoering van het landschappelijk bodemonderzoek bijgestuurd naar een lage archeologische verwachting.

Uit het proefsleuvenonderzoek is gebleken dat enkel in de zuidelijke sector van het projectgebied sprake was van een relatief goed bewaarde bodemopbouw (Ap-Bt-horizontsequentie), maar hier zijn geen archeologisch relevante bodemsporen of artefacten aangesneden. Langs de hellingsvoet in het centrale deel van het terrein is het leemdek zwaar aangetast door (historische) bodemerosie. Op deze plaats is het (eventueel oorspronkelijk aanwezig) archeologisch bodemarchief volledig verdwenen. Het aanlegvlak van de proefsleuven kwam overeen met een erosievlak in de C-horizont (kalkhoudende leem) onder een colluviale bovengrond. In het colluvium werden overigens geen artefacten waargenomen die de aanwezigheid van een (geërodeerde) vindplaats in de nabije omgeving van het terrein suggereren.
In het noordelijk deel van het projectgebied bestaat de bovengrond uit een ophoging (HTM-horizont) met verspreide stukken baksteen, (venster)glasfragmenten, enkele fragmenten van industrieel vervaardigd aardewerk en natuursteenbrokken. Onder deze ophogingslaag/bodemverstoring werden geen archeologisch relevante bodemsporen en/of artefacten aangetroffen in de natuurlijke leemafzetting.