Het uitgevoerde proefputten-onderzoek aan de noordelijke zijde van de parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw over de Dijle heeft, zoals verwacht gewezen op de aanwezigheid van de voormalige begraafplaats en dan meer bepaald ten noorden van de kerk. 
De kerk zelf gaat reeds terug tot de 12de eeuw en had mogelijk nog een vroegmiddeleeuwse voorganger. De kerk werd verwoest in 1342 en vermoedelijk voor het einde van de 14de eeuw heropgebouwd. 
Echter met uitzondering van één goed bewaarde kistbegraving, bleken de overige aangetroffen inhumatiegraven reeds in die mate verstoord dat er slechts nog lokale kuilen/concentraties met los antropogeen botmateriaal werden aangetroffen.

Bovenop is er de aanwezigheid van een heterogeen pakket vermengd met afbraakpuin, los antropogeen botmateriaal en sporadisch postmiddeleeuws aardewerk. Mogelijk dateren de aangetroffen skeletale resten uit de late – en/of postmiddeleeuwen. 
In werkput 3 kwam de aanzet tot een donkere humeuze vulling in profiel 3.1/S3.1 aan het licht. Op basis van de beschikbare kennis omtrent de stadsomwalling van Mechelen kan het aangetroffen spoor vrijwel zeker in verband gebracht worden met de eerste halfcirkelvormige omwalling haaks aangelegd op de linkeroever van de Dijle. Wellicht werd deze aangelegd in de 11de eeuw ter bescherming van de reeds eerder gevormde 
(vroegmiddeleeuwse?) “portus” (= handelsnederzetting) op de linkeroever van de Dijle. 
Met de verdere stadsuitbreiding buiten de “portus” in de loop van de 12de en 13de eeuw diende een nieuwe en veel ruimere stadsomwalling aangelegd te worden en verloor de eerste omwalling dan ook elke betekenis. Deze werd voltooid in de periode 1264-1268.
Voor het grootste deel van het projectgebied zal er geen impact zijn van de werken aangezien het omgevingswerken (vernieuwing wegdek,…) betreffen tot ca. 0,4m-mv. Ondanks het hoge archeologische potentieel aangetoond door het vooronderzoek, blijft de impact van de werk beperkt tot de toplaag en wordt bodemarchief niet bereikt. Hierdoor is er een behoud in situ mogelijk (754m²/64%).
In het noorden van het projectgebied loopt er reeds een bestaande riolering onder de Onze-Lieve-Vrouwestraat (DWA). Deze is reeds aangelegd tot 4,5m-mv. Binnen de contour van de huidige leiding wordt een tweede riolering voorzien( RWA) tot dezelfde diepte. Hierdoor is er plaatselijk dus geen of nauwelijks een bedreiging voor het bodemarchief.
De plaatsing van 2 boombunkers van 3,5x3,5m met een minimale diepte van ca. 1m – mv aan de kruising van de O.L.V.-straat en de Gebroeders Verhaegenstraat zal wel zorgen voor een lokale impact op de mogelijke aanwezige skeletten en de gracht van de eerste stadswal. Hier wordt het archeologische niveau bereikt door de werken want sporen manifesteren zich hier vanaf 0,75m-mv (10,70mTAW). Ter hoogte van dezelfde kruising van deze beide straten wordt eveneens een nieuwe RWA-wachtleiding geplaatst tot 2,25m-mv. Hierdoor wordt het bodemarchief bedreigd en wordt er vervolgonderzoek geadviseerd.