Tijdens renovatiewerken werd een deel van de westelijke abdijmuur gedocumenteerd. De afsluitmuur werd onder het maaiveld opgebouwd uit bakstenen 27-28x13x7 cm en gemetseld met een gele kalkmortel. Hieronder zat een fundering van ijzerzandsteen brokken. Hogerop was de muur opgebouwd uit bakstenen van 21, 24 tot 26 cm lengte. Er werd dus in de loop der jaren aan bijgebouwd en hersteld, waarbij verschillende baksteensoorten werden gebruikt. De aanpalende nog zichtbare steunberen waren op eenzelfde wijze opgetrokken. Door het onderzoek kon worden vastgesteld dat deze westelijke abdijmuur tevens dienst deed als muur van de aanpalende tiendeschuur die in 1642 werd gebouwd. Of de westelijke abdijmuur al eerder werd opgetrokken, voor 1572 kon niet worden achterhaald.

De aangetroffen resten blijven in situ bewaard.