Tijdens het landschappelijk bodemonderzoek kon worden vastgesteld dat 5 boringen in de zuidwestelijke helft wezen op een matige tot goede bewaringstoestand van het bodemarchief met een bewaarde oude profielontwikkeling (Ap-A-B(hs)-C). Aan de randen van de op heden onbebouwde zone bleek deze sequentie niet bewaard en verstoord door recente antropogene ingrepen (Ap-C). De aanwezigheid van archeologische (grond)sporen kan niet worden uitgesloten in de onverstoorde B- en C-horizonten over het hele onderzochte terrein. De kans op het aantreffen van in situ bewaarde steentijdsites is echter ook reëel in de zuidwestelijke zone.

De resultaten van het landschappelijk bodemonderzoek konden door het verkennend booronderzoek worden bevestigd en genuanceerd. De aangetroffen podzolsequentie bleek slechts een lokaal gegeven te zijn en de bewaring van de B-horizont varieerde sterk. In de gezeefde en bestudeerde stalen werden geen relevante artefacten of ecofacten aangetroffen. De kans op het aantreffen van bewaarde in situ vindplaatsen van steentijd vondstenconcentraties wordt dan ook als laag ingeschat. Wel wordt op basis van de nieuwe resultaten de aanwezigheid van greppels en/of grachten op het terrein verwacht.

Met het proefsleuvenonderzoek werden archeologische sporen uit verschillende periodes aangetroffen. De jongste sporen op het terrein zijn recente kuilen en verstoringen die onder meer in verband staan met de tot voor kort aanwezige bebouwing op het terrein. De oudere archeologische sporen dateren uit de vroege 20ste eeuw (bomkraters) en de nieuwe en/of nieuwste tijd (greppels en grachten). Relevante archeologische sporen uit de middeleeuwen of oudere periodes werden niet aangetroffen. Sporen van andere functies zoals bewoning, begraving of artisanale activiteit werden evenmin aangetroffen. Mogelijk werden voor deze functies de hoger gelegen gronden verkozen die zich ten oosten of westen, meer centraal op de dekzandrug bevinden.