In totaal werden bij het proefsleuvenonderzoek slechts 2 sporen aangetroffen. De paalkuil (S1) in SL3 is antropogeen van aard en heeft een vermoedelijke datering in de ijzertijd. Er werden in de nabijheid van het spoor geen andere sporen aangetroffen, waardoor het niet geweten is of de paalkuil deel uitmaakte van een structuur. Wegens de beperkte breedte van het onderzoeksgebied kon er geen aanvullend kijkvenster aangelegd worden om te kijken of er nog andere sporen aanwezig waren. In SL6 werd een gracht (S2) aangetroffen, die wees op de aanwezigheid van een post middeleeuwse houtkant. Die situeerde zich langs een veldweg, die in de 18de en 19de eeuw richting het Kasteel van Bets liep.

Conform het landschappelijke bodemonderzoek en het verkennend archeologische booronderzoek bleek de bodem over het grootste deel van zone7 goed bewaard te zijn. Onder het colluvium was een bt-horizont aanwezig, die op de meeste plaatsen goed genoeg bewaard was om van een Lca- of Lda bodem te kunnen spreken. In zone 6 en het noordelijk deel van zone 7 was de Bt-horizont wel aanwezig, maar was die minder goed bewaard dan in de meeste delen van zone 7. Verschillend met de bodemkaart, maar overeenkomstig met het landschappelijk bodemonderzoek, wezen de bodemprofielen op een matige droge zandleembodem met een sterk verbrokkelde textuur-B-horizont, wat overeenkomt met bodemtype Lcc.

In zone 8a was er in het grootste deel van de sleuf geen textuur B-horizont aanwezig en ging de bouwvoor meteen over naar de alluviale moederbodem, wat overeenstemt met bodemtype Lep. Enkel in het meest zuidelijke deel van zone 8a werd nog een verbrokkelde textuur B-horizont aangetroffen (bodemtype Lec). In het oostelijk deel van zone 8b kwam een goed bewaarde E- en textuur B-horizont aan het licht, wat overeenkomt met een Lca-bodem. Elders in zone 8b was een verbrokkelde textuur B-horizont aanwezig, wat overeenkomt met bodemtype Ldc.