Het onderzoek vond plaats in de monumentale 17de-eeuwse vierkantshoeve die bij de nabijgelegen (verdwenen) abdij van Wevelgem hoorde.
De hoeve met zijn monumentale schuren en stallingen staat leeg en is in vergaande staat van verwaarlozing. Enkel jaren geleden stortte de schuur in de zuidwestelijke hoek in. Deze schuur wordt nu heropgebouwd, en in het kader hiervan werd een nieuwe vloer uitgekofferd.

Onder een puinpakket van baksteenpuin en steenkool werden een aantal muurtjes aangetroffen, die allen een gelijkaardige opbouw vertoonden (o.m. zelfde steenformaat) en een oriëntatie die geënt is op de gevels van de schuur. Wellicht gaat het om interne en functionele compartimentering van de laat 17de-eeuwse of vroeg 18de-eeuwse schuur. Er werden geen indicaties gevonden van een oudere datering dan de 17de/18de eeuw.

Opvallend is dat de meeste muren, inclusief de buitengevels van de schuur, gefundeerd waren op ruwe zandstenen blokken die in een funderingsgreppel gegooid leken. Waarschijnlijk gaat het hier om recuperatie van bouwmateriaal van de nabijgelegen middeleeuwse abdij.
Aan de uiterste westzijde bleek een 19de-eeuwse bakstenen schuurvloer bewaard. Onder deze vloer was in een hoek een kleine overwelfde ruimte aanwezig, een oude beerput.