Finaalneolithicum

Op basis van C14 werd een paalkuil gedateerd in het finaalneolithicum. Het betreft een (paal)kuil ter hoogte van een cluster paalkuilen. Het is aannemelijk dat in deze cluster nog (paal)kuilen gelijktijdig te dateren zijn, al is dit niet bewezen.

Middenbronstijd

Op basis van C14 werd een kuil met houtskoolrijke vulling gedateerd in de middenbronstijd.

Late ijzertijd

Twee paalkuilen in clusters van paalkuilen kunnen op basis van het aangetroffen aardewerk en 14C datering gedateerd worden in de late ijzertijd. Het is aannemelijk dat in deze clusters nog paalkuilen of kuilen gelijktijdig te dateren zijn, al is dit niet bewezen. Verder werd ook verspit aardewerk aangetroffen ter hoogte van een gebouwplattegrond.

Romeinse Tijd

In een volmiddeleeuwse gracht werd verspit Romeins aardewerk aangetroffen.

Vroege Middeleeuwen

Op basis van 14C datering werd een paalkuil gedateerd in de Merovingische periode. Vermoedelijk betreft de cluster waar deze kuil toe behoort tot de gebouwplattegrond van een bijgebouwtje.

Volle Middeleeuwen

De meeste sporen behoren tot de volle middeleeuwen.
Op basis van aardewerk, 14C dateringen en oversnijdingen kwam een continue bewoning gedurende de volle middeleeuwen aan het licht. Met andere woorden werden gedurende een periode van ca. 250 jaar op dezelfde locatie steeds erfaanpassingen gedaan of nieuwe gebouwen opgericht.

De oudste fase betreft waarschijnlijk een gebouwplattegrond met een datering in de 10e eeuw. Een tweede fasering wordt belichaamt door een gebouwplattegrond te dateren in de 11e eeuw. Een derde fase is waarneembaar door greppels die deze gebouwplattegrond oversnijden. Deze zijn te dateren in de 12e -13e eeuw.

Uit de analyse van pollen en macroresten blijkt dat de volmiddeleeuwse bewoners tarwe en/of gerst, en mogelijk haver en rogge verbouwden en/of verwerkten. En dat zij op hun erf één of meerdere kersenbomen hadden. Mogelijk werd op het erf ook hennep verbouwd. Als aanvulling op hun dieet hadden zij vlierbessen, bramen en hazelnoten tot hun beschikking. Ook liepen er dieren op het erf, waaronder waarschijnlijk varkens, en was er sprake van grazend vee dat rondliep op de omliggende grazige graslanden. Op basis van de boompollen kan worden geconcludeerd dat het erf waarschijnlijk in een vrij open cultuurlandschap lag, met akkers, diverse graslanden en verspreide bomen, bosschages of houtwallen.

Late middeleeuwen / Nieuwe Tijd

De zuidoostelijke hoek van het terrein wordt gekenmerkt door ploegsporen. Deze oversnijden de volmiddeleeuwse sporen en worden zelf oversneden door een drainagesysteem uit 19e of 20e eeuw. In de noordoostelijke hoek en de noordwestelijke hoek van het terrein komen 2 kuilen en een greppelfragment (S93) voor welke op basis van aardewerk te dateren zijn in de late middeleeuwen / nieuwe tijd.