Tijdens deze vlakdekkende opgraving werden er 57 sporen vastgesteld. Quasi alle aangetroffen sporen (54) behoren tot eenzelfde structuur, namelijk een kringgreppel die in het zuidwesten voorzien is van een dubbele palenkrans en in het oosten van een enkelvoudige palenkrans. In het noorden/noordwesten lijkt geen palenkrans aanwezig te zijn. De afwezigheid van paalsporen kan enerzijds verklaard worden door een grootschalige verstoring in het noordelijke deel van de opgravingszone, ter hoogte van de voormalige bebouwing. Anderzijds zijn ook meteen ten zuiden van
de verstoring geen paalsporen aanwezig en zou het dus kunnen zijn dat langs deze zijde van de kringgreppel geen palen aanwezig waren. De kringgreppel (S1) zelf heeft een buitendiameter van ca. 15m en een binnendiameter van ca. 12,5m. Op basis van 14C-datering kan de structuur immers gedateerd worden in de midden-bronstijd.

De paalsporen rondom de greppel vertonen algemeen een gelijkaardige grootte en vulling. In het vlak zijn de sporen min of meer rond en hebben ze gemiddeld een diameter van ca. 20cm. Ze hebben een lichtgrijze, heterogene vulling, waarin houtskoolspikkels en af en toe ijzerconcreties aanwezig zijn. De paalkuilen bevatten geen vondstmateriaal, maar kunnen worden toegeschreven aan dezelfde periode als de kringgreppel. Van enkele paalsporen werd een houtskoolmonster genomen dat in de toekomst eventueel aangewend zou kunnen worden voor 14C-datering.

De aangetroffen kringgreppel wordt in het zuidoosten doorsneden door een bomkrater (S31). Door de impact van de explosie werd de vulling van de greppel enigszins naar buiten geduwd. De bomkrater heeft een onregelmatige vorm en is ca. 191cm bij 120cm groot. Het spoor kent een grijze vulling waarin shrapnelbrokken aanwezig zijn en kan gerelateerd worden aan de Eerste of Tweede Wereldoorlog.

Het vondstmateriaal kan onderverdeeld worden in aardewerk (6) en natuursteen (18) en kan gedateerd worden in de bronstijd. Het aardewerk bestaat uit dikwandige, handgevormde fragmenten en werd vastgesteld in de kringgreppel. 16 silexfragmenten waren geconcentreerd in de zuidoostelijke hoek van de opgravingszone. Vijf fragmenten, waaronder een wig, een onbepaald corticaal werktuig en enkele afslagen, bevonden zich in de vulling van de kringgreppel. Daarnaast werden rondom de kringgreppel nog 10 objecten aangetroffen. Deze artefacten lijken een homogene groep te vertonen en gelijktijdig te zijn met de kringgreppel. In de vulling van de kringgreppel werden verder een drietal kleine fragmenten verbrand botmateriaal teruggevonden. Het fysisch antropologisch onderzoek heeft uitgewezen dat het materiaal wellicht van menselijke origine is en dat het gaat om fragmenten van het middendeel van de lange pijpbeenderen en om een schedelfragment. Het botmateriaal is toe te schrijven aan één of meerdere individuen ouder dan 10 of 15 jaar. Het was zeer goed tot goed verbrand en sterk gefragmenteerd. Er konden gezien de beperkte hoeveelheid materiaal en de sterke fragmentatiegraad geen uitspraken gedaan worden betreffende geslachtskenmerken, ziekteverschijnselen, lichaamslengte etc. Er werden verder geen bijzettingen of graven teruggevonden binnen of rondom het grafmonument.