De opgraving leverde een meerperioden site op. Er werden sporen en vondstmateriaal uit de steentijd, metaaltijden, Romeinse periode en volle middeleeuwen aangetroffen. Het is mogelijk dat een deel van dit materiaal van elders afkomstig is, aangezien een deel van het aangetroffen materiaal uit alluviale afzettingen gerecupereerd werden.

In de omgeving zijn CAI-locaties bekend met verschillende dateringen, die overeen komen met de voorlopige datering van de site. Direct naast het plangebied, aan de westzijde van de Leibeek, is CAI-locatie 1194 gelegen. Dit betreft een verdwenen volmiddeleeuwse motte met burcht (4de kwart 12de eeuw – 1488, ruïnes gesloopt in de 17de eeuw). Tegenwoordig is er echter niets meer van de motte te zien in het landschap. Mogelijk kunnen een aantal van de sporen die werden aangetroffen tijdens deze opgraving hieraan gelinkt worden.
Gelet op de landschappelijke situering van de site naast een waterloop (de Leibeek) en op de overgang van dekzand naar alluviale afzettingen, en de CAI-locaties in de buurt, kan de opgraving mogelijk kennisvermeerdering brengen over activiteiten rond waterlopen en/of het uitbreiden van bestaande kennis. De opgraving toont dat er in de omgeving van het plangebied minimaal menselijke aanwezigheid is geweest in de metaaltijden, Romeinse periode en de volle middeleeuwen. De aangetroffen sporen kunnen niet aan een structuur gelinkt worden.