Deze vroeg-neogotische kerk is de enige met Sint-Tillo (Sint-Hilonius) als patroonheilige; ze is gebouwd van 1852 tot 1855 naar ontwerp van de Kortrijkse architect Pierre Nicolas Croquison, onder mecenaat van Baron L.G. de Pélichy zie gevelsteen in de westgevel.

In de loop van de 14de eeuw: afbraak van het oorspronkelijk houten kerkje, dat wordt vervangen door een gotische hallenkerk

1468: uitbreiding van de kerk met zuidbeuk. Eerste kwart van de 16de eeuw: herstelling na de beeldenstorm. 1852: afbraak van deze kerk en bouw van de huidige kerk. 1860-1861: oprichting van de toren, uitgesteld omwille van gebrek aan financiële middelen. 1868: bekroning door middel van ingesnoerde met spits.

Tussen 1899 .1901: wijziging van het hoofdportaal en plaatsen van nieuw portaal in de noordelijke zijbeuk, naar ontwerp van Jules Vercoutere (Izegem).

Circa 1900: aanpassing van drie blinde vensters in het hoofdkoor om ze te voorzien van gebrandschilderd glas.

1902: interieurbeschildering door de gebroeders A. en C. Wybo (Veurne-Doornik); bewaard tot in 1949. Plaatsen van nieuwe glasramen naar ontwerp van Jules Dobbelaere.

1905: herstelling van bedaking. Eerste Wereldoorlog: zware beschadiging van de de kerk waarbij onder meer de noordelijke kruisbeuk vernield wordt.

1921: herstellingen onder leiding van Jules Vercoutere (Izegem). 1934-35: herstellingen aan de torenspits. 1938: toevoeging van twee vensters in apsis van de zijbeuken. 1939: grote restauratiewerken onder leiding van Louis Verstraete (Izegem), waarbij onder meer de vensters worden hersteld.