De site Heirbrugstraat leverde twee gebouwplattegronden op die als woon(stal)huizen (hoofdgebouwen) mogen worden geïnterpreteerd. Voor het meest oostelijke gebouw (STR 1), met een zuiver driebeukige lay-out, suggereerden parallellen uit Vlaanderen en zuidelijk Nederland een typologische datering in de vroege ijzertijd. Het westelijke gebouw STR 17 kon als vierbeukig worden omschreven en toonde sterke vormelijke gelijkenissen met hoofdgebouwen die op de nabijgelegen site van Daknam – Touwstraat in de late ijzertijd werden gedateerd. Op basis van de C14-dateringen op houtskool kon STR 1 met erg grote waarschijnlijkheid gedateerd worden tussen ca. 550 en 400 v.Chr. De datering van het tweede hoofdgebouw, STR 17, blijft enigszins onduidelijk. Niettemin is op grond van gekende en beter gedateerde parallellen wellicht een datering in de late ijzertijd tot zelfs (vroeg-)Romeinse periode plausibel.
Tamelijk centraal in de lange, smalle werkput werden bij de uitwerking van het onderzoek twee schijnbaar vierkante tot rechthoekige structuren opgemerkt. Omtrent de aard en functie van de structuren tasten we tot dusver in het duister. Het is mogelijk dat de structuren als (bovengrondse) opslagplaats of eventueel veekraal fungeerden.
Diverse spiekers vervolledigen het plan.
Een kuil met aardewerk (500-450 v.Chr.) en gecremeerde botfragmenten , die na een osteologische analyse dierlijk blijken te zijn (zover determinatie mogelijk was).
De resultaten sluiten sterk aan bij deze van eerder onderzoek te Daknam – Touwstraat, enkele honderden meters westelijker gelegen. Ook daar werden sporen en structuren aangetroffen uit zowel vroege ijzertijd, als vroeg-La Tène en late ijzertijd (tot eventueel vroeg-Romeins). Of de sites niet alleen chronologisch, maar ook ruimtelijk op elkaar aansloten zal wellicht onduidelijk blijven.
