Het proefsleuvenonderzoek gaf aan dat de bodemopbouw bestaat uit een A (B) C - profiel, waarbij vaag een restant van de B-horizont is bewaard. Landbouwactiviteiten hebben erosie veroorzaakt met aantasting van A-, E- en Bhs- horizonten als gevolg (=post-podzol). Het archeologisch leesbare niveau bevindt zich in de top van de C-horizont tussen 12.51m TAW naar 13.7m TAW.

Verspreid over het terrein komen 7 grachten of greppels voor. Op één na hebben deze allen een NO-ZW oriëntatie. Uit geen enkele gracht kon een vondst worden gerecupereerd. 4 grachten kunnen op basis van historische kaarten geïdentificeerd worden als perceleringsgreppel te dateren vanaf eind 18e eeuw tot heden. In het noorden van het projectgebied komen 3 kuilen voor met verschillende afmetingen en vorm. Uit hun vulling konden baksteenfragmenten en industrieel wit aardewerk worden gerecupereerd. Vermoedelijk zijn deze kuilen terug te brengen tot een erf dat reeds te zien is op de Ferrariskaart en waarvan de laatste opvolger pas werd gesloopt in 2020. Verder wordt deze zone vooral gekenmerkt door grote verstoringen ten gevolge van de laatste bewoningsfase.