Kortrijk - Heraanleg centrumstraten fase 2
archeologisch element- ID
- 990460
- URI
- https://id.erfgoed.net/waarnemingen/990460
Beschrijving
De doelstelling van de proefputten was in eerste instantie vast te stellen of de middeleeuwse weermuur nog (deels) bewaard was om de plannen voor de visualisatie ervan op punt te stellen. De middeleeuwse weermuur werd inderdaad op verschillende plaatsen aangetroffen. Een sleuf is dwars op de weermuur gezet om zo een coupe op de Nedervijver te kunnen zetten. Tussen de Bourgondische weermuur en de Onze-Lieve-Vrouwekerk werden volgende archeologische sporen en structuren waargenomen: Een grachtvulling (12de-13de eeuw), een weermuur die mogelijk dateert uit de periode voor de Bourgondische weermuur (13de-14de eeuw) en begraving die tussen de 14de en de 17de eeuw gedateerd wordt. Ten oosten van de Bourgondische weermuur werden de 17de- eeuwse dempingspakketten van de Nedervijver aangetroffen met daarop 18de-19de eeuwse
bewoningsporen.
Bron: VINCENT R. 2023: Nota Centrumstraten heraanleg fase 2 (Site Sint-Vincentius Groeningestraat 4-6) Kortrijk (Prov. West-Vlaanderen), Ingelmunster.
Auteurs: Lemay, Nancy
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Nedervijver
Datering: middeleeuwen, nieuwe tijd, nieuwste tijdContext: grachten (verdedigingselementen)
Gebeurtenis:
Beschrijving:
Onder een reeks dempingspakketten bevindt zich een kleiige laag met 17de-eeuws materiaal. Op de pakketten komen bewoningssporen voor vanaf de 18de eeuw.
inhumaties
Datering: middeleeuwenTypologie: inhumatiegraven
Context: begraafplaatsen
Thema: Archeologie van Kerken en Kerkhoven
Gebeurtenis:
Beschrijving:
Er zijn drie skeletten aangetroffen op het kerkhof ten oosten van de Onze-Lieve-Vrouwekerk en ten westen van de Bourgondische weermuur. De oriëntatie wijkt af van de verwachte W-O oriëntatie.
weermuur
Datering: late middeleeuwenContext: verdedigingswerken
Gebeurtenis:
Beschrijving:
De weermuur vertoonde veel sporen van vernieling, te linken aan de bouw van het voormalige Sint Vincentiusinstituut in de 20ste eeuw. Van de fundering op spaarbogen, bleken enkel nog de pilaren vanaf een diepte van +15m TAW bewaard. Deze pilaren bleken te rusten op een bredere onderbouw vanaf een diepte van +13,11m TAW.
Beide zijden van de verwachte knik op de weermuur werden waargenomen. Op de buitenkant van deze knik bleek nog gedeeltelijk een parement in Doornikse en Noord-Franse kalksteen bewaard.
Ten oosten van deze muur werd nog een oudere muur aangetroffen. Deze loopt parallel met andere weermuur en werd ook op spaarbogen en blokken natuursteen gefundeerd. Deze muur werd opgemeten vanaf een diepte van +14,25m TAW op een afstand van ca. 5,50m ten westen van de weermuur. Ter hoogte van de knik bij de weermuur is bij deze muur eenzelfde knik vastgesteld. De totale breedte van de muur werd niet bereikt maar bedraagt minimaal 120cm. Deze monumentale muur is verder niet gekend uit andere bronnen.