Er werd in zone 1 een erf aangesneden uit de volle middeleeuwen. De occupatie is terug te brengen tot minstens twee bewoningsfases waarbij twee plattegronden bovenop elkaar zijn gelegen met een lichte afwijking in oriëntatie. Ten zuiden van deze plattegronden is vermoedelijk een derde plattegrond gelegen. Verder is een waterput en twee vierpalige bijgebouwen geregistreerd.Het erf wordt vermoedelijk afgebakend door een gracht die nog steeds op de kaart van Popp (1842-1879) is weergegeven. Op basis van het (weinige) aardewerk is de site te situeren in midden 11e-derde kwart 12e eeuw. Op basis van dendrochronologisch onderzoek is aangetoond dat het hout dat werd gebruik bij de constructie werd gebruikt werd gekapt in 1081. Uit het palynologisch onderzoek blijkt dat de nederzetting werd omgeven door heide en dat het oorspronkelijk bos vrijwel verdwenen was behalve in de beekdalen. Op de nederzetting werd gebruik gemaakt van vlas, pluimgierst en rogge. Dit past goed bij bekende informatie uit deze periode in de omgeving.

In zone 2 zijn heel wat paalkuilen aangesneden. Slechts enkele bijgebouwen zijn tijdens de verwerking herkend. Verder is een palencluster aanwezig waaruit geen duidelijke structuur kan gehaald worden. Naast deze kuilen zijn nog enkele greppels aangesneden. Er zijn slechts enkele vondsten ingezameld waarbij het aardewerk hier in twee perioden te situeren is, namelijk ijzertijd/Romeins en nieuwe tijd. Gezien de aanwezigheid van vijf spiekers, talrijke paalkuilen en verschillende greppels, kan gesteld worden dat het binnen en in de nabije omgeving van het plangebied bewoning aanwezig is geweest. De kern van de mogelijke nederzetting bevindt zich nagenoeg niet binnen de grenzen van het plangebied, maar vermoedelijk in de nabije omgeving. De datering is gebaseerd van de structuren is gebaseerd op de aanwezigheid van het weinig aardewerk, maar dit omvat slechts een klein aantal scherven handgevormd aardewerk. De datering van deze structuren is dan ook niet met zekerheid bepaald.