Op basis van het bureauonderzoek was er een verwachting voor sporen vanaf het paleolithicum tot de middeleeuwen. Gezien de aanwezigheid van verschillende meldingen van vondsten in de omgeving van het plangebied die zich in eenzelfde landschappelijke context bevinden, wordt in het bijzonder de kans op restanten uit de periodes tussen neolithicum en middeleeuwen hoog ingeschat.
Om de bodemkundige situatie beter in te schatten werd overgegaan tot een landschappelijk booronderzoek. Hierbij werden er verspreid over het terrein acht boringen uitgevoerd. In de boringen was een zekere variatie merkbaar, waarbij er in het westen nog een B-horizont herkend werd, maar in de rest van het terrein varianten van AC-profielen werden aangetroffen.
Tijdens het proefsleuvenonderzoek werden er vier sleuven uitgegraven over het terrein. De profielen die werden geregistreerd tijdens het proefsleuvenonderzoek toonden aan dat de B-horizont over een groter gebied bewaard was gebleven dan vermoed tijdens het booronderzoek. Er werd tijdens het onderzoek geen waardevolle archeologische site aangetroffen. De enige sporen die aan het licht kwamen waren van recente oorsprong.