Hoewel het dorp Oordegem wellicht zijn oorsprong kent in de vroege middeleeuwen, zijn er tijdens het proefputtenonderzoek geen sporen aangetroffen die ouder zijn dan de postmiddeleeuwse periode. Vermoedelijk is een grootschalige afgraving van het dorpscentrum in de postmiddeleeuwse periode verantwoordelijk voor het afwezig zijn van oudere sporen. Een deel van het oorspronkelijk bodemprofiel, een quartair leemdek met een dikte van ca. 1,5 m, ontbreekt immers. Sporen van na deze afgraving zijn bewaard in zowat alle proefputten. Hierbij kan een onderscheid gemaakt worden in nederzettingssporen en funeraire sporen.

Het gros van de sporen kan gelinkt worden aan de bewoning in het dorpscentrum. Bewoning die we grotendeels ook terugvinden op historische kaarten en foto’s. Daarop wijzen verschillende sporen verspreid over de proefputten: muurrestanten van een woonblok, diverse kuilen, een grootschalige uitgraving van een kelder of ontginning, een kelder, tuinlagen, een poel en bakstenen structuren. Slechts een tuinlaag kan mogelijk uit de middeleeuwse periode afkomstig zijn.

Rond de kerk zijn sporen aangetroffen die in verband kunnen gebracht worden met het kerkhof. Dan gaat het om de (omgeduwde) restanten van een kerkhofmuur, maar ook verstoorde kerkhofgrond en begravingen. De oudste graven dateren uit het begin van de 20ste eeuw. Het kerkhof zou buiten gebruik gesteld zijn in 1916. Het aantreffen van een grafkist met een Jezusbeeld dat sterk gelijkt op Jezusbeelden van grafkisten uit de jaren ’60 uit het naburige dorp Erondegem, doet echter vermoeden dat er later ook nog graven zijn bijgezet in bijvoorbeeld oude familiegraven.

Elf (deels) opgegraven individuen werden onderworpen aan een assessment.