Tijdens de uitgevoerde prospectie met ingreep in de bodem werden paalkuilen, kuilen, uitbraaksporen, natuurlijke sporen, een mogelijke waterput en ondefinieerbare overige sporen aangetroffen. Op basis van het aangetroffen vondstenmateriaal en de aard van de sporen kan besloten worden dat deze te dateren zijn in de periode vanaf de late nieuwe tijd (18de eeuw) tot de nieuwste tijd (19de – 20ste eeuw). Het onderzoek toonde aan dat het oostelijke deel van het terrein te lijden had onder verstorende bodemingrepen. Met uitzondering van een mogelijke waterput werden er geen resten aangetroffen met een hoog potentieel op kennisvermeerdering.