Algemeen

Archeologisch onderzoek (werfbegeleiding) naar aanleiding van het blootleggen van een oude meander van de Molenbeek in functie van vismigratie. Hierbij werden twee sporen aangetroffen die te relateren zijn aan de vroegere inrichting van deze oude meander van de Molenbeek.

Nieuwste tijd

Sporen 1001 en 1002 zijn de enige sporen die werden geregistreerd. Het feit dat resten van een oeverbeschoeiing bewaard bleven naast een spoor dat geïnterpreteerd wordt als een doorwaadbare plek en dat dit de enige plek is waar dergelijke resten werden aangetroffen, lijkt er op te wijzen dat op deze plek de oever net iets meer ingericht en verstevigd werd dan op de rest van de onderzochte oppervlakte. Het kaartmateriaal lijkt te suggereren dat deze meander gedicht werd na het midden van de 19de eeuw wanneer een nieuwe rechtere arm werd uitgegraven en in dienst genomen werd voor de aandrijving van het molenrad. Op basis van het ingezamelde aardewerk lijkt een datering in de eerste helft van de 20ste eeuw mogelijk. Het aardewerk is afkomstig uit het dempingspakket waarmee de oude meander werd gedicht. Dit toont aan dat de oorspronkelijke meander nog tot de eerste helft van de 20ste eeuw in gebruik is gebleven, samen met het recht getrokken deel van de beek. Mogelijk is de doorwaadbare plek aangelegd om de zuidelijke oever van de recht getrokken beek te kunnen onderhouden. Op die manier kan een datering van de opgetekende sporen tussen het midden van de 19de en het midden van de 20ste eeuw verondersteld worden.

Alle vondsten werden ingezameld. Er werden geen stalen genomen.