Binnen het projectgebied werden 158 sporen aangeduid.
In al de aangelegde werkputten werden sporen aangetroffen die in verband staan met het kerkhof dat zich rond de Sint-Martinuskerk bevond. Het gaat om resten van de afbakening van het kerkhof, een grafkelder, grafkuilen met inhumaties en resten van een grafzerk.
Verder werden eveneens paalsporen, kuilen, een insteek, opgebrachte pakketten, A-horizonten, muurfunderingen, greppels en verstoringen aangeduid als spoor.
De oudste sporen zijn in de metaaltijden of Romeinse periode te dateren.
Auteurs: Zeebroek, Inge
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Beschrijving:
Delen van de kerkhofafbakening zijn vastgesteld als greppel, muur in Doornikse kalksteen, bakstenen muur en palenrij. De greppel vormde de oudste fase van de afbakening van het kerkhof in de 12de eeuw . Er werden verschillen greppelfragmenten vastgesteld, oplopend tot wel 3 m breed. De muur in Doornikse kalksteen kan uit de 13de eeuw dateren. De paalsporen zijn te koppelen aan een 20ste-eeuwse afsluiting rond het kerkhof.
31 begravingen werden vastgesteld. Het lijken voornamelijk kistbegravingen te zijn.
De grafkelder en het fragment grafsteen zijn beide 20ste eeuws.