Algemeen

Het betreft een site zonder complexe verticale stratigrafie, die werd onderzocht aan de hand van een vlakdekkende opgraving. In totaal werden 39 sporen geregistreerd, waarvan 11 sporen natuurlijk bleken nadat ze gecoupeerd waren. De antropogene sporen omvatten paalsporen, kuilen, een greppel en een drainagebuis. De sporen vertonen een eerder lage densiteit en kwamen verspreid binnen de onderzochte zone voor. De aangetroffen resten houden vermoedelijk verband met de aanwezigheid van een bewoningssite in de buurt. Duidelijke structuren met een woonfunctie werden echter niet aangetroffen op het terrein. De enige gebouwstructuur die herkend werd, is die van een spieker. Ze geeft aan dat in de buurt aan landbouw gedaan werd.

Romeinse periode

Verspreid over het terrein werden verschillende fragmenten handgevormd aardewerk aangetroffen. Op basis van hun kenmerken zijn ze algemeen in de metaaltijden tot de inheems-Romeinse periode te dateren. Aan de hand van enkele andere vondsten zoals dakpanfragmenten en fragmenten van kruikamforen, dolia en een zoutcontainer kunnen we de datering van de vindplaats verder verfijnen tot de Romeinse periode.

Enkele paalsporen worden geïnterpreteerd als deel van een spieker of graanschuurtje. Mogelijk gaat het om een vierpostenspieker die op een gegeven moment hersteld werd, of die beperkt uitgebreid werd. De volledige structuur meet 3,22 bij 4,36 m en heeft een westnoordwest-oostzuidoost oriëntatie.

Buiten de paalsporen die behoren tot de spieker werden nog verschillende gelijkaardige paalsporen onderzocht. Ze kunnen echter niet aan een structuur toegewezen worden. Er zijn twee sporen die ook als paalspoor geïnterpreteerd worden, maar die door hun grootte en diepte afwijken van de overige sporen. Deze paalsporen werden aangetroffen op de noordoostelijke grens van de te onderzoeken zone. De paalsporen zijn vierkant van vorm en hebben een homogene lichtgrijze tot grijsbruine vulling. Ze hebben een lengte van 95 cm tot 1,45 m en een bewaarde diepte van ca. 40 tot 83 cm onder het aangelegde vlak. In één paalspoor werd een fragment kruikwaar gevonden, dat in de Romeinse tijd te dateren is. De aanwezigheid van deze sporen doet vermoeden dat de vindplaats zich nog verder naar het noorden toe uitstrekt. Mogelijk gaat het over de kop van een gebouwplattegrond die zich verder uitstrekt buiten het onderzoeksgebied. Het aangrenzende perceel is vandaag de dag bebouwd.

Verder waren ook verschillende paalsporen en kuilen aanwezig die zeer veel brokken verbrande leem en houtskool bevatten. Uit 2 kuilen werden bulkstalen genomen. 14C-datering op houtskool uit één kuil plaatst het spoor in de midden- tot de late Romeinse tijd (Poz-172101: 1800 ± 30 BP). Dat is een datering tussen 165 en 346 cal. AD (95,4 % kans).

Premerovingische/ Merovingische periode

14C-datering op houtskool uit de ander kuil geeft een datering in de vroege middeleeuwen meer bepaald in de Frankische tot de Merovingische periode ( (Poz-172102: 1535 ± 30 BP). Dit is een datering tussen 434 en 601 cal. AD (95,4 % kans).